Geschreven door Steven Trooster vrijdag, 13 oktober 2017, gepubliceerd in Ugenda Afgelopen zaterdag was er voor de zevende keer de Nacht van de Ommetjes. In elf wijken van Nijmegen waren nachtelijke wandelingen georganiseerd langs markante plekken. Dit jaar kwam het Ommetje Oost in Hengstdal, vlak langs mijn deur. Een prima reden om een stukje mee te lopen. We werden wel behoorlijk nat van ons ommetje. Het is zaterdagavond tegen achten als ik het gebouw van het STIP binnenwandel. De regen valt op dat moment met bakken uit de hemel. Het is zo'n weer dat je het liefst thuis voor de kachel wil zitten en zeker níet twee uur lang over straat wil dwalen. Dat weerhoudt tachtig andere wijkbewoners er niet van om toch te komen, iets minder dan vorig jaar. Heel eerlijk gezegd vind ik dat niet erg; de groep was toen echt te groot. Maar die regen! Die is toch wel de grote spelbreker van de avond. Op een zorgvuldig door organisator Doro Krol uitgekiend programma staan maar liefst elf locaties die we tijdens de wandeling aandoen, met evenzoveel sprekers of acts. Maar al snel wordt besloten de route in te korten en zoveel mogelijk van binnenlocatie naar binnenlocatie te gaan, waarbij degenen die buiten vóór een markant gebouw uit de wijk zouden spreken, hun verhaal binnen mogen houden. Oude en nieuwe verhalen Aan de ene kant is het interessant om binnen te mogen kijken bij het oude Montessori College, dat nu tijdelijk in gebruik is door kunstenaars die er hun werk exposeren, het logegebouw van de Vrijmetselaars of de oude schoenfabriek, waar nu de COOP is gevestigd, om daar naar oude en nieuwe verhalen te luisteren. Aan de andere kant is het sneu dat wethouder Ben van Hees of columnist Marcel Rözer vertellen over torens en de kazerne terwijl we er niet zelf voor staan. Zo spreekt het toch minder tot de verbeelding. En daar waar we nog wél een buitenonderdeel hebben, valt het haast letterlijk in het water. En als het allemaal wat interessanter begint te worden, worden we door onze leider Doro streng gemaand weer verder te gaan. Waardoor er geen tijd overblijft om bijvoorbeeld vragen te stellen over de Vrijmetselarij. Maar ja, we moeten de elf programmaonderdelen binnen twee uur afwerken, wat ondanks de inkorting van de route maar net lukt. Een (te) vol programma Uiteindelijk belanden we in café De Kroon, waar we kunnen drogen en ons kunnen warmen aan een kop soep. Ook worden we nog getrakteerd op optredens van de Nijmeegse Bob Dylan en Habib Williams, de gitarist uit Burkina Faso die dagelijks voor de Albert Heijn op de Daalseweg speelt. De Nacht van de Ommetjes, georganiseerd door de Nachtburgemeester van Nijmegen, blijft een mooi initiatief en werkt buurtverbindend. Het is leuk om veel te leren over je eigen wijk in een gevarieerd programma, dat helaas iets te vol is, zodat er te weinig tijd is om goed bij dingen stil te staan. En een avond door hoosbuien wandelen gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Foto: Steven Trooster