Op de eerste zaterdag in oktober, dit jaar 5 oktober, vond in de avonduren weer de
traditionele Nacht van de Ommetjes plaats. Voor alweer de dertiende achtereenvolgende
keer was Nijmegen-Oost van de partij met een spectaculaire avondwandeling door de wijk
die zijn weerga niet kent.
Vergeleken met vorig jaar was het niet zulk zacht weer, maar een droge, heldere
najaarsavond met toenemende kilte. Niettemin verzamelden zich rond de 150
onverschrokken wandelaars zonder paraplu, zonder regenkleding, maar vol verwachting van
de verrassingen die hen te wachten stonden in de grote zaal van het Wijkcentrum Daalsehof.
Daar schonk gastvrouw Gisela gratis koffie en thee en Peter van der Doef speelde en zong
nostalgische nummers van Bob Dylan, een warme binnenkomer.
Tegen 20u opende Doro Krol, eerste Nachtburgemeester en in 2011 initiatiefneemster van
de Nacht van de Ommetjes, de manifestatie met een warm welkom, waarna zij het woord
gaf aan oud-wethouder Ton Hirdes die de openingswoorden uitsprak. Hij sprak onder meer
over het bindend element dat van zo’n Ommetje uitgaat en de mogelijkheid om ook eens in
een andere wijk rond te kijken. Bij navraag bleken onder de aanwezigen ook mensen uit
andere wijken mee te lopen. Daarna volgden twee gitaarnummers, gezongen en gespeeld
door de 7-jarige tweelingbroers Ravi en Mimoen Tarenskeen, voortreffelijke en talentvolle
muzikanten.
Daarna werd het hoog tijd om aan de wandel te gaan en nadat Doro nog een paar
huishoudelijke wandelregels opgesomd had, ging de stoet op pad, begeleid door de ervaren
verkeersregelaars Arjan, Jaap, Ruud en Willem. René Pennock was zo vriendelijk een flinke
bouwlamp mee te sjouwen als extra bijschijnen nodig mocht zijn. Dat was inderdaad nodig
en nuttig.
De eerste stop was al direct op de Daalseweg, waar kapper Argon Kilkens vanaf een
huishoudtrapje bevlogen vertelde over de geschiedenis van zijn kapsalon Ter Huurne, het
pand met de buurpanden en meer in het algemeen de Daalseweg als hoofdader in Oost.
Daarna ging het in een lange stoet naar de Begraafplaats Daalseweg. Bert Eggelaar nam bij
het sfeervolle licht van fakkels ons mee in de geschiedenis van deze verstilde plek midden in
een drukke omgeving en noemde bekende Nijmegenaren, die hier begraven liggen.
De wandelstoet vervolgde haar weg langs een etalage waar kort aandacht besteed werd aan
de Open Ateliers die de volgende twee zondagen bezocht konden worden. Daarna vertelde
Theo Wanders over de geschiedenis van de bijna 90-jarige Wanco-winkel. De volgende halte
was het voormalige Badhuis, waar sedert een aantal jaren opvolgende theatergezelschappen
hun thuis hebben. Nu zetelt daar sinds kort theatergroep De Horde. Zakelijk leider Froukje
van Dooren vertelde over de horden die genomen moesten worden voor het zover was en
over de aankomende voorstellingen. Het bezoek aan het theater werd afgesloten met een
Badhuislied dat de oorspronkelijke functie van het gebouw bezong. Henk Rullmann zong het
in samenzang met het publiek.

Eenmaal buiten ontving iedereen een gekleurde plastic buis om daarmee muziek te maken
samen met Patrick Tromp en zijn djembe-groep Heartbeats by Drumcafé, die aan het begin
van de Van Langeveldstraat hun stek hadden. Publiek en band trommelden er lustig op los
en de straat vulde zich met vrolijke beatklanken. De route volgde daarna de Van
Langeveldstraat en boog linksaf de Rembrandtstraat in, waar Tuk Melissen, columnist bij de

Wijkkrant, ons trakteerde op een geestig maar ook serieus bedoeld verhaal over de onzinnig-
en onnodigheid van dure bronwaterflessen in de supermarkt die hier helemaal niet

thuishoren en terug naar de bron moeten.
Vervolgens liep de groep via de Heydenrijckstraat naar de hoek met de Vermeerstraat, waar
Anton de Wildt, bekend van zijn huisnamenrubriek in de Wijkkrant, zijn "Grote
dakpannenshow" hield. Met hulp van dertien vrijwilligers, ieder met een beschreven dakpan,
besprak hij geestig de variaties op de huisnaam "Krekwakwou". Daarna ging het naar de Berg
en Dalseweg, meer precies naar het banketbakkersechtpaar Goos Jan en Tine Looijenga.
Goos Jan vertelde trots over de geschiedenis van de bijna 200-jarige winkel, die ook
hofleverancier is. Beiden deelden vervolgens olie- en krentenbollen uit aan de wandelaars,
een welkom opwarmertje voor het vervolg van het Ommetje.
Aan de overkant van de Berg en Dalseweg ging men via de Museum Kamstraat naar de Pater
Leijdekkersstraat waar bij de entree naar het Patersbosje de Nijmeegse dichter Harry van de
Vijfeijke zijn gedicht "Patersbos 2018" voordroeg (na te lezen op de site van de Werkgroep
Patersbosje). Op een open plek in het Patersbosje gaf het danscollectief MONK (Helga
Verheugd, Susanne Leenders, Kristel Bijmans, een initiatief van Debora Heijne) een prachtige
perfomance getiteld “You must cultivate your own garden”.
Direct daarnaast op een tweede open plek stond Kor Goutbeek, eveneens columnist bij de
Wijkkrant, die ons met een interessant en leerzaam verhaal bijpraatte over de taxus met
enige aanvulling van een expert in het publiek.
Men verliet behoedzaam bijgelicht door de verkeersregelaars het Patersbosje en liep
vervolgens naar het Pater Rubbenspad. Daar vertelde Henk Rullmann enige anecdotes over
deze zeer geliefde kapelaan van de Molenstraatskerk en zong opnieuw een lied ter afsluiting.
Na deze laatste stop toog de groep via de Pater Brugmanstraat en de Berg en Dalseweg naar
het eindpunt: Wijnbar Buskens (het voormalige Trianon), waar bedrijfsleider Daan
Akkermans ons welkom heette en een en ander vertelde over de historie van het pand.
Menig wandelaar is nog een tijdje nagenietend bij Buskens blijven zitten. Dat geldt zeer
zeker ook voor het organiserend comité dat terugkijkt op een zeer geslaagde 13e editie van
Ommetje-Oost: heldere avond, droog weer (wel een beetje fris), grote opkomst, leuke
variatie in optredens, dans, muziek, zang en gesproken woord, informatief en ludiek.
Op naar de 14e Nacht van de Ommetjes.

14 oktober 2024, Henk Rullmann