Motje kiekuh De weerman had een flinke plensbui voorspeld, zo rond de klok van acht. Als we aan komen lopen bij wijkcentrum het Roomsch Leven lijkt het er inderdaad op dat veel Brakkensteiners liever niet de regen trotseren. Een paar dappere buurtbewoners verzamelen zich – gewapend met paraplu – op het plein, dat net ten prooi valt aan de duisternis. Een deel van Harmonie Tarcisius staat klaar om de Brakkensteinmars ten gehore te brengen. Het is toch elke keer weer even wennen om op het juiste tijdstip vocaal in te zetten, maar uiteindelijk lukt het toch om het lied gezamenlijk ten gehore te brengen. Zo, we zijn er klaar voor, voor het nachtelijk ommetje Brakkenstein! De meest actieve buurtgenote gaat voorop en we zetten koers naar de Kanunnik Mijllinckstraat, waar het Kunstmagazijn haar deuren speciaal voor deze avond geopend heeft. We snuffelen heerlijk rond tussen al het veelzijdige werk en bewonderen met name de kunst van twee Brakkensteinse artiesten. We vervolgen ons ommetje richting wijkplaats BUUR aan diezelfde Kannunik Mijllinckstraat. De wijkplaats is bijna klaar voor opening en trots vertellen initiatiefneemster en beheerder over wat er allemaal te doen is, vanaf 24 november, als het centrum zijn deuren officieel opent. Het belooft een gezellige plek te worden, met budgetvriendelijke koffie, thee en broodjes, een bijzondere tuin, een mini-winkeltje en tal van activiteiten. Nog even de handen uit de mouwen en onze wijk heeft er een fraaie plek van samenkomst bij. Inmiddels is het flink donker en dat is de perfecte timing voor een bezoek aan het bos. Aan de Pastoor Scheltstraeteweg lopen we bij het licht van een paar zaklantaarns over een donker pad richting een felle lamp verderop tussen de bomen. ‘Motje kiekuh’. Het thema van het Brakkensteins ommetje 2016 wordt plots duidelijk: een bioloog heeft een groot laken gespannen, waarop het licht van een felle lamp projecteert. Nachtvlinders – motten en motjes - en andere insecten raken door het licht gedesoriënteerd en strijken neer op het laken, waar wij ze goed kunnen bekijken. We leren dat er veel. Het aantal motjes is gering omdat het mottenseizoen op zijn einde loopt; een nacht in het late voorjaar zal meer beestjes opleveren, belooft de verteller. We slenteren het bos uit, gelokt door het geluid van een doedelzak en een grote trom: duo Schots en Scheef. Als een soort rattenvanger van Hamelen begeleiden ze ons naar restaurant Vurrukkulluk aan de Heijendaalseweg. Onder het genot van een glaasje en een klein hapje babbelen we wat na en zo komt er een langzaam een eind aan het ommetje 2016. Organisatie: bedankt en tot volgend jaar.