klik om de afbeelding te vergroten

Mo(nu)mentje:

Verslag Ommetje Oost in 2017

Mo(nu)mentje van:

Henk Rullmann

Dit mo(nu)mentje komt uit:

Zevende Nacht van de Ommetjes – Nijmegen Oost: Tussen kunst en kleur Zaterdag 7 oktober 2017 In de avonduren van 7 oktober 2017 – de eerste zaterdagavond in oktober – vond traditiegetrouw de zevende editie van de Nacht van de Ommetjes plaats. Nijmegen-Oost heeft tot nu toe alle jaren meegedaan en was ook dit jaar weer goed voorbereid van de partij. De start was dit keer in STIP- Oost aan de Elzenstraat. Dat was een prima keuze, want de ruimte leent zich goed voor een grote ontvangst; koffie en thee met koekjes stonden klaar en er was in afwachting van de feitelijke start van het ommetje de mogelijkheid hier en daar wat kennis te maken en een fraaie fototentoonstelling te zien van Frans Eppink, die onder meer een inkijkje geeft in de wereld van de transgender. Tegen 20 uur opende voormalig nachtburgemeester Doro Krol – destijds initiatiefnemer van de nacht van de Ommetjes – de avond en gaf direct te kennen dat zij de tijd goed in de gaten zou houden en met fluitsignalen zou aangeven wanneer verder gewandeld wordt van de ene naar de andere locatie. Deze "huishoudelijke regel" had z'n nut vorig jaar al bewezen. Na Doro kreeg Rob Hermens, coördinator van STIP-Oost de gelegenheid om nader toe te lichten wat STIP doet, wat ze als ontmoetingspunt betekent en welke mogelijkheden het voor de wijkbewoners heeft. Vervolgens kreeg wethouder Ben van Hees, die namens het gemeentebestuur met ons ommetje meeliep, het woord. Hij prees het bestaan van de ommetjes en kondigde alvast aan dat hij een en ander zou vertellen over zijn bemoeienissen met de herplaatsing van de torenspits van de Christus Koningkerk. Tenslotte werd gids Henk Rullmann voorgesteld, die een en ander vertelde over het voormalige jeugdhonk "De Ark", dat van 1936-1971 op de plek van de huidige STIP-locatie stond. Ter afsluiting werd door Dorien, Annemieke en Henk samen met de aanwezigen het lied "Het nauwe straatje" gezongen, dat afgedrukt stond op het uitgereikte pamfletje. Op de achterkant van het pamflet stonden enige historische wetenswaardigheden van de punten waarlangs de wandeling zou gaan: om thuis nog eens na te lezen. Buiten stroomde het van de regen, maar de inmiddels tot zo'n 85 personen uitgegroeide groep – de dapperen die het slechte weer getrotseerd hadden – spreidde de paraplu's en stortte zich in de nattigheid. Op pad dus. De eerste stop was bij de buren, de voormalige huishoudschool "Maria Regina", sinds kort een locatie waar diverse kunstenaars hun atelier hebben. Coördinator Daniëlle Papenborg ontving ons in de vroegere schoolaula, gaf enige uitleg en stelde een aantal aanwezige kunstenaars voor, die ook werk tentoongesteld hadden. Er was kort de gelegenheid de ruimte en het geëxposeerde werk te bekijken. Vanwege de barre buien buiten besloot het organiserend comité de volgende buitenstop bij de Chr. Koningkerk over te slaan maar niet nadat Ben van Hees in de kunstenaarsschool op voorhand verteld had over het terugplaatsen van de eerder genoemde torenspits. Net als het terugplaatsen van het elders in de stad gelegen Quackmonument, zijn het karweien die gemakkelijker zijn aan te vangen dan te voltooien, aldus Van Hees. Maar het is in beide gevallen helemaal gelukt. Het bekijken van die torenspits (de kardinaal) alsook het zicht op de voormalige kazerne met z'n stompe toren (de kolonel) moeten we voor een andere keer bewaren, want langs een iets gewijzigde route zijn we rechtstreeks naar het voormalige Steigertheater in de Fortstraat gelopen. In dat sfeervolle gebouwtje is sinds 2007 de Loge der Vrijmetselaars gevestigd. We mochten er binnenkomen en werden hartelijk ontvangen door twee Vrijmetselaars. Zij vertelden beiden uitvoerig over de Loge, vroeger (al sinds 1752) en nu. "Ken u zelve" staat er boven de "werkplaats" (één van de twee zalen) en dat is een belangrijke spreuk voor de Vrijmetselaar. De "werkplaats" is er om jezelf en elkaar geestelijk te verrijken. Als je jezelf kent, kun je geestelijk groeien en daarmee de samenleving dienen. Tot slot van het bezoek aan de Loge kreeg Marcel Rözer, columnist van De Gelderlander, de gelegenheid de column voor te lezen, die bedoeld was om bij de Prins Hendrik kazerne voor te lezen. Een mooi verhaal over asielzoekers die eerder pechvogels zijn dan de vaak veronderstelde gelukszoekers. In de stromende regen, doch gewapend met paraplu's dapper doorstappend door plassen via de Paulus Potterstraat, langs twee muurschilderingen ter hoogte van de Frans Halsstraat óp naar de volgende binnenstop, waar het droog en aangenaam was: de hal van de Coöp aan de Tooropstraat. Directeur Jan Krol vertelde over de voormalige schoenfabriek op deze plek en de plannen om het pand weer zoveel mogelijk z'n oorspronkelijk aanzien te geven (applaus!). Daarna las Loes Wijffels van de Wijkkrant Oost één van haar columns voor, over de verleidingen, keuzes en twijfels bij aankopen in de supermarkt, heel toepasselijk op deze plek. Vanwege alle nattigheid buiten werd besloten het rondje rond het Badhuis weg te laten, maar hier in de supermarkt er wel over te vertellen. Vincent Loth, laatste badmeester en bewoner van het badhuis vertelde smakelijk en geestig over het Badhuis in z'n laatste jaren, de indeling van het gebouw, de prijzen en de klanten. Tot slot zongen Annemieke, Dorien en Henk een toepasselijk badhuislied, door een ieder meegezongen. De Coöp – optimistisch over de weersverwachting – trakteerde op een ijsje en daarna ging het naar de laatste buitenstop in de Gregoriusstraat. Daar was Diederik Grootjans die in een notendop de voorgeschiedenis van zijn huidig atelier vertelde en ons uitnodigde om de volgende dag op de Open Atelierdag bij hem binnen te komen. Op nagenoeg dezelfde plek kwam Anton de Wildt op een oude boerenwagen, voortgetrokken door zijn broers, uit de poort daar ter plaatse rijden en hij vertelde over zijn boek "Kensingtonstraat in Oost" (= Gregoriusstraat), dat afgelopen jaar tot zijn vreugde in het Engels vertaald was en over de hoofdpersoon Ron Goodey, die afgelopen jaar tot zijn verdriet overleden was. Ter herinnering aan hem en zijn medestrijders blies Anton op een trompet de Last Post. Na deze natte stop liep de iets uitgedunde groep naar het eindpunt café De Kroon. Maar alle nattigheid leidde ook tot een verbondenheid ("We houden hoe dan ook vol tot het eind"), want uiteindelijk zaten er toch nog ruim 60 deelnemers in het café. Peter van der Doef speelde en zong liederen van Bob Dylan en ook Habib Williams bekend van zijn gitaarspel voor de Albert Heijn, liet hier van zich horen. Als afsluiting dankte Doro alle betrokkenen bij dit 7e Ommetje-Oost: een ondanks de buien of misschien wel juist vanwege de "verbindende" regen zeer geslaagde editie: ● het organiserend comité: Doro Krol, Ans Verheijen, Uta Meier, Manorma Dwarkasing, Henk Rullmann; ● de verkeersregelaars: Ruud Clerx en Jaap Boschma ● de vrijwilligers bij de stopplaatsen: Rob Hermsen, Anton de Wildt, Vincent Loth, Diederik Grootjans, Danielle Papenborg (en andere kunstenaars) Jan Krol, Henk Braam, Marcel Rözer, Loes Wijffels, de muzikanten in De Kroon en last but not least onze speciale gast: wethouder Ben van Hees De avond eindigde in de kleine uurtjes in een gezellige sfeer, met speciale dank voor de heerlijke hapjes verzorgd door Manorma. 10 oktober 2017 Henk Rullmann

Scroll to Top